Anneler gününe yaklaşırken facebook ta bu fotoğraf paylaşılıyordu. Benim için ve sanırsam ki herkes için çok şey ifade eden, üzerinde neler neler konuşabileceğimiz anne ve evladın yaşarken geçirdiği bebeklik, çocukluk, gençlik ve yaşlılık evrelerini simgeleyen fotoğrafı görmeyenler için paylaşmak üzere bilgisayarıma kaydetmiştim. Gördüğümde etkilenmiştim. Şimdi nasip miş paylaşmak.
İnanın ağladım . En zoruda büyüyen evladın kollarında annesinin sadece giysilerinin kalması beni mahvetti. Hayat ne tuhat değil mi arkadaşlar ! ne yaşarsak ileride de başka formlarda aynısını yaşıyoruz. Ne yaşatırsak bir gün mutlaka aynısını bize hayat yaşatıyor.
Yaşarken sevdiklerimizin, annelerimizin kıymetini bilelim. Bir gün nasıl olsa hepimiz göçüp gideceğiz bu dünyadan , önemli olan yaşarken geride bir tek keşke dahi kelimesi kalmadan yaşamak..
